Σύμφωνα με τον μύθο, όταν έφυγαν από την Αυλίδα οι Έλληνες για να καταλάβουν την Τροία , ο Αγαμέμνονας κατευθύνθηκε πρώτα στη Λέσβο για να την καταλάβει, γιατί ήταν σύμμαχος της Τροίας. Όταν έφτασε ο στόλος του έξω από το Σίγρι κοντά στη Νησιώπη νομίζοντας ότι είχε φτάσει στη Μήθυμνα, διέταξε σιωπή για να μην γίνουν οι στρατιώτες αντιληπτοί. Αποβιβάστηκαν βράδυ και όταν ξημέρωσε τότε κατάλαβαν το λάθος τους. Και έτσι έμεινε το όνομα για το Νησί της Σιωπής.

Η Νησιώπη είναι η μεγαλύτερη σε έκταση νησίδα της Λέσβου και βρίσκεται στο Σίγρι.
Έχει μακρόστενο σχήμα -σαν καράβι-, με μήκος 2,57 χλμ. Μέγιστο πλάτος έχει 500 μέτρα και ελάχιστο 100 μέτρα. Το βόρειο άκρο της κλείνει τον κόλπο του Σιγρίου, δημιουργώντας ένα μεγάλο φυσικό λιμάνι στο οποίο αγκυροβολούν πλοία που διέρχονται το Αιγαίο και διαπερνούν τον Βόσπορο: “Ούτος είναι ο μόνος λιμήν ον οι ναυτιλόμενοι απαντώσιν από της Άνδρου μέχρις της Τενέδου” (Στράβων).

Το έδαφός της είναι ηφαιστειογενές. Καλύπτεται από χαμηλή βλάστηση από φρύγανα – κυρίως αστοιβή. Λίγα αρμυρίκια φυτεύτηκαν τη δεκαετία του 1970. Παλιότερα, νοικιάζονταν ως βοσκότοπος, ενώ οι φαροφύλακες που έμεναν στο Φάρο καλλιεργούσαν κηπευτικά. Στη Νησιώπη υπήρχαν πάντοτε πολλά αγριοκούνελα. Πριν από λίγα χρόνια, μια επιδημία μείωσε επικίνδυνα τον πληθυσμό τους.

Στα νοτιοανατολικά της νησίδας υπάρχει μια ωραία παραλία, κατάλληλη για μπάνιο.
Επίσης πάνω στο νησί υπάρχουν το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, και ερείπια βασιλικής.

Η Νησιώπη είναι ένα μεγάλο Πάρκο Απολιθωμένων Δέντρων και επισκέψιμος χώρος, όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει χερσαία και θαλάσσια τμήματα απολιθωμένων κορμών. Σχεδόν σε όλη την έκταση του νησιού έχουν εντοπιστεί εκατοντάδες απολιθωμένοι κορμοί δέντρων, ιστάμενοι ή κατακείμενοι με εντυπωσιακούς χρωματισμούς. Ένα καραβάκι του Μουσείου εκτελεί δρομολόγια από το Σίγρι κατά τους θερινούς μήνες.